Büyümek

Geçmişi bazen fotoğraflarda arıyoruz. Bazen tekrar yaşamak için çabalıyoruz. Geçmiş bazen gülümsetiyor bazen üzüyor aldıklarını geri vermeyerek. İnsanlardan şehirlerden geçiyoruz. Yebi adımlar atıyoruz başımız dimdik. Geçmiş yanımızda. Geçmiş hiç geçmez aslında.

 Şimdi yaşamasını bilen insana bir hediye oluyor. Geçmişini şimdi yaşayanda var geçmişte bırakıp şimdiyi yaşayan da. her iki taraftanda mutlu olanlar da var üzgün olanlarda.

Bugün büyüdüğümü anladım. Bunu anlamamı sağlayan yalnızca bir fotoğraf karesi. O karede gördüğüm şey geçmiş. Bir zamanlar iki iyi dost  birlikte dersaneye gidiyorlar, doğum günü kutluyorlar. Bundan tam üç yıl önce. Mutlular. Mutluluklarının sebebi yalnız yürümüyor olmak. Ama hayatta yalnız yürüyeceklerinin, birbirlerini unutacaklarının farkında değiller. Mutlular. Yürürken konuşacak çok şeyleri var. Bir gün konuşmak için çok geç olacağının farkında değiller.

Gözümden bir kaç yaş geldi o fotoğrafa bakarken. Neden artık bağlarımızı kopardığımızı düşündüm. Yalnızca düşündüm. Çünkü bir sebebi yok. Tek açıklama geldi aklıma hayat. Dediğim gibi insanlardan şehirlerden geçiyoruz. Eksilerek,eksilterek çoğalıyoruz.

Gelecekte bir gün gelecek bu sefer şimdiye bakarak hayflanıyor olacağım. Keşke yapmasaydım demeyeceğim hiçbir şey için pişman olmayacağım. Tıpkı şimdi bakarken dediğim gibi. İyi ki yaşamışım o günleri diyeceğim. Önüme bakacağım hep.Bu şarkı kesinlikle dinlenmeli.