AŞK GİBİ BİR ŞEY OLDU

    Hani bazen sıkılırsın ya yaşamaktan. Hayat çok önden gidiyordur da seni arkada bırakmıştır. Yetişmek için çabalıyorsundur. Ama sanki yaşamak için eksiksindir. Yaşadıkların başkasınınmış gibi gelir.Kendini tanıyamazsın. Gereksiz bir duygusallık hakimdir bakışlarında. Ne yaptığını neden yaptığını anlayamazsın. Ama sonuç hiç değişmez. Hangi yolu kullanırsan kullan, hangi yöntemi kullanırsan kullan kocaman kocaman oklar seni ona götürür.
     
     Her gördüğünde, her duyduğunda onu ararken bulursun kendini. Bir kalabalığa girdiğinde o burdadır diye düşündüğün için davranışların değişir. Kendin için değil onun için yaparsın her şeyi. Bazen, durup acaba o da benim gibi düşünüyor mu diye kafa yorarsın. Sonra öyle olmadığını farkettiğinde inanmak istemez. Hatta kendini inandıracağın  bahaneler ararsın. bulduğun bahanelerin hiç biri uymaz aslında tam olarak ama sen gözü kapalı inanırsın.

    Sonra bir gün kendi kendine yanlış anlamışım diye geçiştirmek istersin, Bütün organların karşı çıkar buna; gözlerin inatla onu aramaya devam eder, dilin onu söyler ansızın, zaman ona göre işler, kalbin onu gördüğünde hızlı çarpar, bir şeyler anlatmak istersin her cümlen adıyla başlar adıyla biter.

Ellerin tenini arar, dokunamazsın. Aslında çok yakındadır da çok uzaktadır.
 Yüzüne gülmek istersin aslında çok komiktir de çok acı verir, bağırmak istersin ama avaz avaz susarsın.

    O artık başka alemdedir sanki. Birbirinize göre değilsinizdir artık belki de hiç olmamışsınızdır. Arkadaş bile olamayacak kadar hem de. O kafasına göre sen düşünmekten yoprgun düşmüş. Hatta kendini onu savunurken bulursun hemde suçlu olduğunu bile bile. Savunduğun kişi de çok tuhaftır. Çünkü onu kendine karşı savunup haklı çıkartıyorsundur.

    Hayat o olmuştur artık. Her şey aklına onu getirir. O her şeyi.